Beide partijen moeten inspanningen leveren ten aanzien van re-integratie

Een vrouw van 52 jaar is sinds 2010 werkzaam bij CSU als schoonmaakster. In de periode 2014-2016 is werkneemster meerdere malen arbeidsongeschikt. Werkgever heeft werkneemster aangesproken op haar gedrag. Volgens werkgever is werkneemster niet bereikbaar en werkt ze niet mee aan haar re-integratie.

In november 2016 heeft het UWV de aanvraag voor een WIA-uitkering afgewezen. Als reden is aangevoerd dat werkneemster volledig arbeidsgeschikt is en daarom niet voor de uitkering in aanmerking komt. Werkneemster gaat in bezwaar tegen de beslissing, maar zonder resultaat. Werkneemster gaat op enig moment weer werken, maar meldt zich daarna ziek wegens een fietsongeval.

De bedrijfsarts concludeert dat werkneemster weer is hersteld en dat haar eigen werk weer kan worden verricht. Werkneemster is het niet eens met het oordeel van de bedrijfsarts. Werkneemster komt dan ook niet naar de afspraken. Werkgever heeft ondanks de situatie, aangeboden aangepast werk te hebben voor werkneemster. Toch komt werkneemster niet naar het werk. Werkgever is het niet eens met de handelswijze van de werkneemster en stopt de loondoorbetaling. Daarnaast vraagt werkgever bij het UWV een oordeel aan over de inspanningen van werkneemster in het kader van de re-integratie. Het UWV heeft laten weten dat werkneemster onvoldoende inspanningen levert. Werkgever heeft ontbinding van de arbeidsovereenkomst verzocht.

Oordeel kantonrechter

In september 2017 heeft de bedrijfsarts vastgesteld dat werkneemster weer geschikt was om aangepast werk te verrichten. Aan het einde van die maand was zij weer geschikt om haar eigen werk te verrichten. Toch is werkneemster niet op het werk verschenen. Op zitting voert werkneemster pas aan dat zij van mening was dat het werk niet passend zou zijn. Hierover is niet bij CSU geklaagd. Werkneemster voert aan dat er e-mails verzonden zijn aan het bedrijf, maar heeft dit niet kunnen aantonen. Ook zijn er geen stukken die haar stelling onderbouwen dat het werk niet passend zou zijn geweest.

De kantonrechter zoekt aansluiting bij het oordeel van de bedrijfsarts, dat de werkneemster weer in staat was om de arbeid te verrichten. Werkgever heeft werkneemster dan ook meermaals opgeroepen om het werk weer te verrichten. Ook nadat de werkgever het loon heeft stopgezet is werkneemster niet op haar werk verschenen.

Het staat vast dat werkneemster niet werkt, geen actie onderneemt en ook niet reageert. De rechtbank is dan ook van oordeel dat dit aan te merken valt als verwijtbaar handelen/nalaten aan de zijde van werkneemster. Werkgever had geen andere acties kunnen inzetten om werkneemster weer aan het werk te krijgen. De arbeidsovereenkomst wordt ontbonden. Werkgever hoeft geen transitievergoeding te betalen nu sprake is van ernstig verwijtbaar handelen door werkneemster.

Kortom, voor zowel werkgever als werknemer geldt een plicht om inspanning te leveren ten aanzien van re-integratie. Als de werknemer niet meewerkt, kan dit veel nadelen meebrengen.

Klik hier voor de volledige uitspraak.

Silver Advocaten

Heeft u een vraag over een re-integratieverplichting of een andere arbeidsrechtelijke vraag? Neem dan vrijblijvend contact met ons op.