Verzoeker is een voormalig Chairman en CEO van diverse automerken. Verzoeker is op 1 juli 2012 in dienst getreden. Verzoeker zou per 1 april 2018 bij een joint-venture in dienst treden als managing director. Er zou jaarlijks een loon van 5,82 miljoen euro en een bonus van bijna 2 miljoen euro worden betaald
Tot en met april 2018 heeft verzoeker daadwerkelijk loon ontvangen. Verzoeker wordt in november 2018 gearresteerd. Eind 2019 is verzoeker dan ook uit land X gevlucht en hij verblijft nu in land Y. De laatste loonbetaling heeft plaatsgevonden in november 2018. In maart 2019 is verzoeker ontslagen als bestuurder en zijn overeenkomsten opgezegd.
Verzoeker is het niet eens met de opzeggingen en eist een ontslagvergoeding en het achterstallige loon. De wederpartij verzoekt om een veroordeling dat het loon dat is betaald, wordt terugbetaald.
Oordeel rechtbank
Er heeft niet een rechtsgeldige arbeidsovereenkomst bestaan. Meneer A was immers niet bevoegd om namens ‘werkgever’ een arbeidsovereenkomst met verzoeker aan te gaan. Daarom is onverschuldigd loon betaald. De rechtbank komt tot het oordeel dat de topman een bedrag van bijna 5 miljoen euro moet terugbetalen. Het bedrag is het loon wat hij heeft ontvangen, ondanks dat er geen sprake was van een rechtsgeldige arbeidsovereenkomst. Er is ten onrechte loon betaald, omdat vaststaat dat er daadwerkelijk op geld waardeerbare arbeid door verzoeker is verricht.
Ten aanzien van de eerste arbeidsovereenkomst geldt dat deze met instemming is beëindigd per 1 april 2018. Daarom is het ook ten aanzien van die partij niet mogelijk om loon te vorderen.
Wij staan voor u klaar
- Wij laten niet los
- 10+ jaar ervaring
- Eerlijk en transparant